Na drie wedstrijden waarin zeven punten werden behaald, stond afgelopen zaterdag de uitwedstrijd tegen het Groninger SV Bedum op het programma. In de thuiswedstrijd waren de Kollumers uiterst effectief en wisten door een drietal treffers van Benjamin Zondervan met 3-0 te zegevieren. Dit zou het nodige aan vertrouwen moeten geven aan deze return. Na een eerste helft, die afgesloten werd met een achterstand van 2-1 kon het, gezien de krachtsverhoudingen, in de tweede helft nog alle kanten op. Een desastreus laatste half uur vanuit Kollumer perspectief leidde er echter toe dat na negentig minuten een monsteruitslag van 7-1 op het scorebord stond en dat opnieuw de thuisclub de punten kon bijschrijven.
Even na drie uur zette scheidsrechter Bosma de wedstrijd in gang, waarna al snel zou blijken dat de VV Kollum de zaken verdedigend niet op orde had. De eerste grote kans voor de thuisploeg diende zich dan ook al aan na een kleine vier minuten spelen. Een afgeslagen Kollumer corner en slordig balverlies hierop volgend zorgde er voor dat Twan Ahlers een grote kans kreeg om de score te openen. Gelukkig stond het vizier te hoog en was de ballenvanger het eindstation. De Bedumers hanteerden veelal de lange bal die keer op keer de vrije man vond en dus voor de nodige dreiging zorgde in de Kollumer defensie. Na een kleine tien minuten spelen leek het erop dat de Kollumers iets meer controle over de wedstrijd kregen en kwamen dan ook een aantal keren gevaarlijk door, zonder de doelman echt aan het werk te zetten. De eerder genoemde problemen waren echter nog niet opgelost en leidden dan ook tot de voorsprong van de thuisclub. Nigel Bakker wist bij een dieptebal blijkbaar de buitenspelval te omzeilen en faalde niet oog in oog met de doelman, 1-0. Amper een minuut later was treuzelend optreden bij de Kollumers in een wel of niet buitenspelsituatie er de oorzaak van dat ten koste van een corner de verdubbeling in de tussenstand ternauwernood kon worden voorkomen. Echter niet voor lang, daar de genomen corner wel heel gemakkelijk bij de eerste paal werd binnengelopen door Stijn Hekstra, 2-0. De VV Kollum moest in de achtervolging en er tevens zorg voor dragen dat de gehele ploeg bij eventuele omschakeling de verdedigende taken beter zouden oppakken. Er werden vervolgens een aantal speldenprikjes uitgedeeld die de paarshemden nog niet echt konden verontrusten. Dennis Krohne wist een vrije trap net niet binnen de palen te krijgen en ook een poging van Joop Pijnacker werd net op tijd geblokt. Totdat op het half uur Olke de Wit het doel onder vuur nam. Een prima combinatie tussen Dennis Krohne en Benjamin Zondervan zorgde er voor dat De Wit in stelling werd gebracht. Zoals vaker de afgelopen weken spatte de overtuiging er vanaf en was doelman Broekmans kansloos op de inzet van de Kollumer, die via de binnenkant van de paal doel trof, 2-1. De aansluitingstreffer was een feit en de jacht werd geopend om de gelijkmaker nog voor de theepauze op het scorebord te krijgen. De grootste kans hierop was voor Johan Schat die vanuit een corner bij de tweede paal geheel vrijstaand kon inkoppen. Hij wist de bal helaas niet aan de goede kant van de paal te krijgen. Aan de andere kant bleef het oppassen bij de uitbraken van de thuisclub. Met name Mark Kruizinga was net voor rust dichtbij de derde treffer voor de thuisclub. Doelman Huizenga wist echter met de vingertoppen redding te brengen en zo de schade beperkt te houden. De kleedboxen werden vervolgens opgezocht met een ruststand van 2-1, waarbij de uitkomst van dit treffen nog allerminst zeker was.
2e helft
VV Kollum startte de tweede helft met invaller Ruben Merkus voor de geblesseerde Aaron Boekhout. Met hernieuwde moed en inzet werd in de beginfase geprobeerd om zo snel mogelijk de gelijkmaker te forceren. Binnen vijf minuten na de hervatting konden er al een tweetal grote kansen worden genoteerd. De eerste ontstond uit de combinatie Olke de Wit en Joop Pijnacker, waarbij laatstgenoemde teveel tijd nodig had in de afronding en de bal naast het doel zag verdwijnen. Even later was het Benjamin Zondervan die oprukte vanuit het middenveld en ten koste van een overtreding gestopt moest worden zo rond de zestienmeterlijn. Joop Pijnacker legde aan en zag zijn poging moeizaam gestopt door de doelman, die een rebound moest weggeven aan Olke de Wit. De paal bleek echter een sta in
de weg tot de gelijkmaker. Daar waar Kollum niet wist te scoren was het aan de andere kant wel raak. Duur balverlies van Luuk Piersma op het middenveld, leidde een tegenaanval in, waar de verdedigende stellingen nog niet waren ingenomen. Mark Kruizinga werd bereikt en wist de aarzelende doelman Huizenga te verschalken, 3-1. Een flinke tegenvaller voor de Kollumers in en buiten het veld, wat er vervolgens toe leidde dat een aantal Kollumer “supporters” zich niet wisten te gedragen en de wedstrijd verstoorden middels het afsteken van vuurwerk richting en dus op het kunstgrasveld. Scheidsrechter Bosma stopte het duel tijdelijk tot het vuur was gedoofd en de rook was opgetrokken. Vervolgens werd via de ‘stadionspeaker’ gemeld dat een volgend vuurwerkincident zou leiden tot een definitieve staking van de wedstrijd. Gezien de landelijke ontwikkelingen/regels aangaande vuurwerkgebruik en het werpen van voorwerpen richting spelers of op het veld, zal hier in de Kollumer geledingen nog niet het laatste woord (met de verantwoordelijken) over gesproken zijn.
In het vervolg van de wedstrijd kreeg VV Kollum na die derde tegentreffer nog wel een aantal kansen, waarbij met name invaller Romke Bos initiator was, maar bleek de ploeg mentaal toch wel geknakt te zijn. In de laatste twintig minuten was het een schiettent rond het Kollumer doel en veranderde alles wat de SV Bedum aanraakte in goud. Zo wisten de mannen van trainer Wentink in het laatste kwartier van de wedstrijd nog viermaal doel te treffen en een monsterscore van maar liefst 7-1 te realiseren. Een score die gezien het eerste uur van de wedstrijd niemand voor mogelijk had gehouden. Voor de VV Kollum is het wonden likken en volgende week proberen de bittere nasmaak weg te spoelen in de wedstrijd in Haren tegen Be Quick 1887.